Πάνω σε δύο κύματα
το σπίτι μου θέλω να χτίσω,
έτσι ολημερίς παντού να ταξιδεύω.
Τις νύχτες το φεγγάρι να κοιτώ
δίπλα στο παραθύρι
και του νερού να ακούω το βουητό
μαζί με τις μικρές γοργόνες.
Αλάτι να γεύομαι στο χέρι μου,
την πίκρα αφήνοντας του κόσμου
και της ζωής μου τη μορφή
να βλέπω να καθρεφτίζεται,
μες στο γαλάζιο το βυθό,
Μαρίνα Αντωνίου 2021 Κατοχυρωμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου