Το Σακί... Τριανταφυλλιά Ξήντα.

- Φτάνει πια! Το παραγέμισες αυτό το σακί! Τι έβαλες μέσα;

- Πολλά σημαντικά και κάποια σκάρτα.

- Τα σκάρτα τι τα ήθελες; Για βάρος; Βγάλε κάτι.

- Η αλήθεια είναι, πως δεν μπορώ να βγάλω τίποτα.

Και δυστυχώς πρέπει εσύ να το

κουβαλήσεις. Εγώ έχω το δικό μου!

- Θα αστειεύεσαι φίλε μου! Δεν αντέχω τέτοιο βάρος.

Αλλά δεν καταλαβαίνω ,γιατί να υποστώ αυτήν την ταλαιπωρία.

Τρελάθηκες σήμερα;

- Αν δεν αντέχει η πλάτη σου τα καλά και τα σκάρτα μου,

δε θα μπορέσει ποτέ να αντέξει τα δύσκολα της ζωής.

- Μια χαρά είμαι! Να μου λείπουν τα δύσκολα.

Εσύ να κουβαλάς, όσα σακιά θέλεις!

- Πόσο χαίρομαι που σε ξαλάφρωσα από τα βάρη σου,

καλέ μου φίλε!

- Εσύ; Πώς;

- Κουβαλώντας τόσα χρόνια το δικό σου σακί!

Με μεγάλη χαρά! Και απέραντη αγάπη!

- Βαρύ;

- Ασήκωτο!

- Αντέχεις;

- Ναι!

- Τότε αντέχω κι εγώ! Γέμισε όλο το σακί! Όλο μέχρι πάνω!

Μη βγάλεις τίποτα!

Τώρα έχω το σθένος να προχωρήσω.

Σιγά μη δειλιάσω! Βαριά σακιά, ελαφριές ψυχές!

Όποιος μαθαίνει να σηκώνει τα βάρη με περίσσιο θάρρος

και αγάπη, έχει τη πιο δυνατή ψυχή! Και δεν μετριέται!

Απλά υπάρχει! Αιώνια!

18/8/2021