Όταν σαν παιδί χτυπούσες και πονούσες ή αρρώσταινες,
έλεγε η μάνα σου:
- Δείξε μου που πονάει να το φιλήσω και θα περάσει,
θα σε κάνω και μια σφιχτή αγκαλιά και όλα θα φύγουν.
Και εσύ την πίστευες, έδειχνες και εκείνη έσκυβε
και φιλούσε το χεράκι ή το ποδαράκι του παιδιού της
και σα θαύμα το κλάμα σταματούσε και η στεναχώρια
ξεχνιόταν σαν χωνόσουν στην αγκαλιά της.
Τώρα που μεγαλώνοντας πονάει η ψυχή σου
και είναι κλειστή, με πόσα φιλιά μπορεί να γιατρευτεί,
Γεωργία Χαλαζωνίτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου