-Ησυχα, έτσι ήσυχα! Τίποτα δεν πρέπει να χαλάσει αυτή
την αρμονία. Ακου πως συγχρονίστηκαν παλμοί και ανάσες.
Τι να πεις όταν ζεις σαν ένας!
-Μπορεί να γίνει;
-Δεν ξέρω ποιος μπορεί να κάνει την υπέρβαση.
το μόνο που ξέρω είναι πως δεν σκλήρυνα. Δεν σκλήρυνα
ό,τι και αν μ’ αντάμωσε.
Ακόμα ονειρεύομαι, πληγώνομαι και ξανά ονειρεύομαι και αυτό
είναι δικό μου, κανείς δεν μπορεί να το πάρει. Δεν στέγνωσα.
-Κι αν ποτέ δεν γίνει;
-Το να μπορείς να βαδίζεις και το πάτημα σου να μην τρέμει,
το να ξεμακραίνεις και ν’ αφήνεις τα ίχνη σου στην άμμο της
ζωής, είναι η αμοιβή σου.
Κανείς δεν προδιαγράφει τίποτα και κανείς δεν κρατάει τη ζωή,
αν δεν έχει ζωή να δώσει.
Αυτό που μένει είναι απελπισία γι' αυτό που ξεγλίστρησε
Γεωργία Χαλαζωνίτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου