Όνειρο είναι η ζωή, όνειρο είναι
κι εσύ ταξιδευτής κι ονειρευτής
σ’ ένα σκαρί από τα χέρια σου φτιαγμένο.
Κάθε σου σκέψη η σιωπή
και μια σανίδα στο σκαρί,
που έφτιαχνες από παιδί
χωρίς καν να το ξέρεις.
Καράβι ακυβέρνητο απ’ άνεμους σπρωγμένο,
ξέχασες πώς να το κυβερνάς
κι αφέθηκες μεσοπέλαγα
για χρόνια να γλιστράς,
χωρίς τη ρότα σου να βρεις
να ξέρεις που πηγαίνεις.
Αστροπελέκι έπεσε, έπιασε καταιγίδα,
βρέθηκες καταμεσής σε θάλασσα αγριεμένη,
τεράστια τα κύματα βύθισαν το σκαρί σου.
Μα εσύ μ’ απόφαση Ψυχής
έφτιαξες ένα καινούργιο,
χωρίς τα βάρη τα παλιά πάνω του να στοιβάξεις.
Κι έψαχνες φάρο για να βρεις
μήπως και σ’ οδηγήσει
στ’ απάνεμο λιμάνι σου, στο τέλος της ζωής.
Ανάμεσα σ’ αστραπόβροντα
και συριγμούς κυμάτων
αχνό φως τρεμόφεγγε στης θάλασσας τα βάθη.
Έστριψες το τιμόνι σου
και μέσα σε μια στιγμή,
αφήνεις στη ρότα σου τη μαγική
το Φάρο που αναζητούσες από παιδί,
Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη
ΒΡΟΧΗ ΠΕΡΣΕΙΔΩΝ 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου