Στρώσανε τραπέζι κάτω απ' τίς ιτιές
Άρχισαν αυτές τραγούδι, μοιρολόι.
Πιάσανε κουβέντα θυμήθηκαν το χτες
Χάντρες η ζωή στο παλιό τό κομπολόι.
στην λήθη ζούσαν κρυμμένες μέχρι τώρα.
Σαν τώρα ήταν ..μονολόγησαν ..για δές
που αντίστροφα μετρούσανε την ώρα.
Τής λίμνης ο καθρέφτης ραγισμένος
από τα δάκρυα που έστελνε η βροχή
Φεύγει και αυτός ό χρόνος γερασμένος
παίρνει τον δρόμο που χάραξε η ζωή.
Άνθησαν οι μαργαρίτες τού χειμώνα
λουσμένες απ' τού φεγγαριού τό ασημί.
Αγκάλιασε ο βοριάς την ανεμώνα
στά σύννεφα ξεκίνησε κιόλας γιορτή.
Μετράει απόψε παρουσίες η παρέα
κάθε που φεύγει ο χρόνος κάτι κλέβει
Μιά ελαφίνα με μάτια πλάνα και μοιραία
το ταίρι της που έχασε γυρεύει.
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου