Κλείστηκε στο καβούκι τής σιωπής
τί που όλα μέσα της φωνάζουν
Τα χνάρια μιάς ατέρμονης φυγής
Φταίει η πανσέληνος ίσως πει
που χλώμιασε απόψε η νύχτα
Ίσως να πει πως φταίει τό κερί
που έσβησε πριν τήν καληνύχτα.
Παράξενες που είναι οι σιωπές
όταν γεμάτες φόβο αντηχούν
Παλεύουν αγκαλιά με τίς σκιές
μες στις ομίχλες μην τυχόν χαθούν .
Ουρλιάζουν στο φεγγάρι οι λύκοι
έτσι θαρρούν ακούγονται μακριά
Κραυγάζει η σιωπή ζητά την νίκη
χλωμή σελήνη θολή μου ματιά.
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου