Χρόνια μελετώ κι διαβάζω ελληνική αρχαία ιστορία.
Χιλιάδες βιβλία έχουν τυπωθεί Καθηγητές το διδάσκουν
τα διλήμματα, οι ανησυχίες και τ ανάμεικτα σχόλια.
Μιλούν τα γεγονότα Μιλούν οι καταγραφές, τα έργα
των γλυπτών, και σοφίες των φιλόσοφων …
Τα κόκαλα των πεσμένων, του ήρωα, του αδικημένου
και του αρχαίου κι νέου έλληνα.
Οτι να πουν, ότι να δείξουν, όσο να φωνάζουν, όσοι εχθροί
«ξένοι κι γνωστοί,» μερικοί ανόητοι δική μας έπραξαν
και πράττουν για τούτη την γη, τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Όλα μας ανήκουν! Εκεί κατέληξα με τις σπουδές μου.
Εμείς είμαστε οι γονείς. Αυτά όλα τα παιδιά μας.
Αν δεν τα προστατέψουμε εμείς, ποιοι ; Οι ξένοι ;
Αποφάσισα στη ζωή μου να κλείσω σ αυτό το κλάδο.
Αυτή η μακροχρόνια μελέτη με ωρίμασε, ξεπέρασε
κάθε μου προσδοκία. Το χρωστώ στους γονείς μου που έφτασα
εδώ εξαιτίας της μεγάλης τους θυσία. Είμαι ελληνίδα. Το νιώθω.
Θα το υπερασπιστώ. Οι ρίζες μου πηγάζουν από εκεί και αυτό
θα μεταδοθεί στα παιδιά μου, και στα παιδιά των παιδιών μου.
Την ώρα που ο πρύτανης του πανεπιστημίου θα απονέμει
το πτυχίο μου δεν θα πω το συνηθισμένο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
Θα σηκώσω την ελληνική σημαία λέγοντας ότι, όλα αυτά
τα χρόνια κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου το πιο
σημαντικό έμαθα : «όπως μας ανήκει η ΛΑΚΩΝΙΑ με τους
Maro Patrianakos copyright November 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου