Όχι ρε φίλε ...
Αυτή η φλόγα που καίει κάθε ίνα της ύπαρξης σου
είναι από μένα ...
Πώς μπόρεσες να τη σβήσεις , κλείνοντας σε
στην ανυπαρξία σου ...
Όχι ρε φίλε μην προσπαθείς ,
δεν έχω γίνει ακόμα ανάμνηση ...
Όσο υπάρχουν υπαίθρια σινεμά ,
όσο υπάρχουν ακόμα καλοκαίρια ,
θα καίγεσαι σ ' αυτό το ανεκπλήρωτο όνειρο ...
Θα ψάχνεις πάντα πάνω στα χαλάσματα ,
στις αυλές που μπαίναμε κρυφά να κλέψουμε
απ τις πέργκολες σταφύλια ,
το χαμόγελο της παιδικότητας μας ...
Όχι ρε φίλε , δεν μπορείς να με κάνεις ανάμνηση ,
όσο ανθίζουν ακόμα στις αυλές τα γερανια ...
Foto by Elena Maratou:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου