Η τύχη με ξεγέλασε/ κι εγώ ψυχή που γέρασε
στου κόσμου το τρελάδικο/ να με δικάζει τ' άδικο
οι φίλοι με ξεχάσανε / και νέους φίλους πιάσανε
μου φόρεσαν καπέλο / με τα δικά τους θέλω
R
Ο Τάσος πήγε στην Βοστόνη/
γιατ’ είχε μπάρμπα απ΄την Κορώνη
ο Μάκης πήγε Εδιμβούργο/
γιατί είχε βουλευτή πανούργο
Και εγώ κύμα στο κύμα μια ζωή/
να ψάχνω την δική μου την Ιθάκη
χωρίς πυξίδα να βαδίζω κι' όπου βγει/
ταξίδι είναι η ζωή κι' ίσως μου λάχει
2)
Στα χρόνια τα παθήματα / δεν έγιναν μαθήματα
και πίστευα σε θαύματα / χωρίς να ξέρω πράγματα
κι μάνα μου που τρόμαζε / είσαι τρελός μου φώναζε
το κέρατο σου μέσα / που πας και με τι μέσα
...Νίκος Ορφανίδης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου