Ο Καραγκιόζης έφυγε …ο Καραγκιόζης πάει
…τι να σου κάνει ένας ξυπόλυτος ήρωας της αθωότητας
και της αλήθειας …πώς να επιζήσει σ΄αυτόν τον κόσμο
της ψεύτικης ελπίδας …της πλαστικής κουλτούρας
και της απόλυτης μοναξιάς
…Δεν μπορεί να γελάσει, να πειράξει, να ξεγελάσει,
περιπαίζοντας την πείνα και την άδεια τσέπη …
Η πείνα πια απέκτησε θεωρείο στη Βουλή και η άδεια τσέπη
μπαλώματα άλλα δεν δέχεται …
Ο Καραγκιόζης ντράπηκε …ο Καραγκιόζης κλαίει
…πώς να ζήσει όταν η δική του πονηριά ψίχουλα μαζεύει
από άστρωτο τραπέζι μέσα στη θύελλα
του αχόρταγου Νεοέλληνα …μόνος και έρημος δεν έχει πια
που να πάει …με ποιον να γελάσει
…όλα σιωπηλά και άβουλα τον προσπερνάνε
και στο κελί τους βιάζονται να πάνε …
Ο Μαυρομάτης πέθανε …ο Μαυρομάτης εχάθει
…ποιον να διδάξει και γιατί …όλοι αδιάφοροι …αγράμματοι
…χωρίς πίστη στην Πατρίδα, χωρίς ελπίδα
και όραμα στην καρδιά …
Ένα πικρόχολο θέατρο ψυχών που παλεύει
να επιβληθεί μέσα στον χυλό παγκόσμιας κατσαρόλας
…ο καθένας μόνος …όλοι έρημοι
…και στις γωνιές τις απόμερες
κάποιοι λίγοι ρομαντικοί να διαλαλούν:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου